Hoewel het noorderlicht het meest wordt geassocieerd met de noordelijke delen van Scandinavië en IJsland, is het noorderlicht ook in Canada uitstekend zichtbaar, uiteraard het best in de noordelijk gelegen delen.

Wereldwijd beschikken Canada en Alaska veruit over de meeste locaties waar het noorderlicht goed te zien is. Dit komt omdat geen enkel land op zo’n hoge breedte zoveel landoppervlakte heeft. In feite beslaat Canada tussen de 80 en 90 procent van al het toegankelijke land dat valt onder de ovaal van het poollicht, het gebied met de sterkste geomagnetische activiteit en de helderste en meest voorkomende uitingen van de aurora borealis.

Bij erg hoge zonneactiviteit breidt de poollichtovaal uit naar lagere breedtegraden, waardoor het noorderlicht ook daar beter zichtbaar is dan normaal.

Waar ga je het noorderlicht in Canada bekijken?

Het noorderlicht kun je natuurlijk overal bekijken in Canada, zeker in de noordelijk gelegen gebieden. Hiervoor ga je natuurlijk niet honderden kilometers rijden om op een afgelegen plaats aan te komen met weinig lichtvervuiling, alleen voor het noorderlicht. Churchill, Yellowknife en Whitehorse zijn in de afgelopen jaren uitgegroeid tot bedevaartsoorden voor noorderlicht spotters. De noordelijke ligging, gecombineerd met faciliteiten en zelfs met luxe vans waarmee tours worden gedaan, maken de reis naar zo’n verre bestemming absoluut de moeite waard.

Leuke weetjes over het noorderlicht in Canada

  • Een grote zonnestorm in 1989 veroorzaakte een enorme stroomstoring in Quebec. In maart 1989 vond er een zo’n krachtige explosie plaats op de zon dat de Quebec voor 12 uur geen stroom had. Tijdens deze geomagnetische storm was de kracht zo sterk dat het noorderlicht te zien was tot in Florida en Cuba.
  • Wetenschappers in Canada zijn het bestuderen van het noorderlicht voor meer dan 170 jaar.
  • Canada’s eerste magnetische observatorium, werd in Toronto opgericht in 1839 en is de oudste wetenschappelijke instelling in Canada.
  • De Canadese Ultra-Violet Auroral Imager (UVAI) werd in 1986 gelanceerd in een baan rond de aarde, samen met de Zweedse Viking satelliet. Deze camera leverde Canadese wetenschappers hun eerste foto’s van de hele aurora regio.
  • De Canadese Inuit vreesden vroeger het noorderlicht, in de overtuiging dat het verschijnsel mensen kon onthoofden die ’s nachts reisden met een hondenslee. Men dacht ook dat de oren van de sledehonden door het noorderlicht in Canada konden worden afgesneden, mits deze niet werden beschermd met rituelen.

 

Wanneer er uitbarstingen op de zon plaatsvinden, worden geladen deeltjes richting de aarde geslingerd. Deze komen in aanraking met de gassen in de dampkring, waardoor er een reactie ontstaat die energie vrijgeeft. Die energie zien wij in de vorm van groene golven aan de hemel. Soms is het licht rood, paars, blauw of een combinatie van deze kleuren. Er komen verschillende vormen en bewegingen voor en de voorstelling kan enkele minuten tot een paar uur duren. Een reis naar Canada geeft helaas geen garantie op het noorderlicht, het is een kwestie van de juiste omstandigheden en soms geluk of toeval. Zo heb je zelfs kans om een spectaculaire noorderlichtshow mee te krijgen wanneer je in net Noorden van Canada bent. Een andere keer kun je een hele nacht op de uitkijk staan zonder resultaat. Gelukkig is er de volgende dag weer een kans, een grote kans als de volgende condities gelden:

Plaats en tijd

Ook in Nederland en andere landen op het noordelijk halfrond wordt het noorderlicht af en toe waargenomen. De beste kans vind je echter rond de Poolcirkel omdat het magnetisch veld het sterkst is op de noord- en zuidpool. Door de ligging van Canada is met name in het Noorden vrijwel overal het licht te zien. Daarbij komt dat je in afgelegen gebieden in Canada weinig lichtvervuiling hebt en het verschijnsel uitstekend kunt bekijken. Tussen 21:00 en 01:00 uur, van oktober tot maart is de beste tijd, maar ook in september en april wordt het noorderlicht in Canada waargenomen.

Duisternis

Met uitzondering van de steden is er in Canada vrij weinig lichtvervuiling. In de wintermaanden wordt het in het Noorden van Canada pikdonker waardoor het noorderlicht nog feller schijnt. Een volle maan kan zorgen voor lichthinder, maar kan ook prachtige foto’s opleveren.

Onbewolkt

Het botsen van de atomen gebeurt op zo’n 100 kilometer van het aardoppervlak, wolken hangen een heel stuk lager en bij bewolking is er dus niets te zien.

TIPS:

  • Voorkom teleurstelling door activiteiten te combineren; ga lekker ontspannen terwijl je op het noorderlicht wacht
  • Een ervaren gids kan je vaak vertellen waar en wanneer je de meeste kans hebt om het noorderlicht te zien
  • Warm aankleden is essentieel, omdat je vaak een lange tijd achter elkaar in de kou staat te wachten (denk bijvoorbeeld aan thermo-ondergoed)
  • Wil je het noorderlicht fotograferen, bereid je dan thuis alvast voor door de juiste instellingsmogelijkheden van je fototoestel te onderzoeken (te vinden op onze website)!

Bron: NOAA Space Weather Prediction Center

De beste periode voor IJsland om het noorderlicht in IJsland te zien zijn de donkere maanden. Door de lange nachten biedt de donkere hemel het best contrast en zijn de dansende lichten aan de hemel het best zichtbaar.

Wel moet je natuurlijk geluk hebben met het weer, want het blijft tenslotte een natuurverschijnsel en succes is dus vrij onvoorspelbaar. Grofweg loopt het noorderlichtseizoen van september tot half april. Soms kun je ze zelfs al in augustus zien.

Om het noorderlicht te kunnen zien, heb je donkere, koude nachten en een heldere hemel nodig. Sneeuw of regen kunnen de zichtbaarheid van de aurora ernstig verstoren. Er is helaas geen garantie dat je dit natuurverschijnsel zult zien. Om die reden is het beter om voor een wat langere periode op IJsland te verblijven, zodat je wisselende weersomstandigheden hebt en de kans daarmee vergroot het noorderlicht te zien.

Voor het maken van goede noorderlichtfoto’s volgen hieronder een aantal tips:

  • Gebruik in ieder geval altijd een statief. Indien geen statief voorhanden is, probeer dan altijd een plek te vinden, waar de camera stabiel neergelegd kan worden. Dit in verband met de gebruikte lange sluitertijden.
  • Probeer een zo donker mogelijke locatie te vinden.
  • Zorg voor een zaklamp, of beter nog een hoofdlamp waarbij de handen vrij kunnen blijven voor die momenten, waar even wat licht voor nodig is, zoals instellen van de camera of terugzoeken van gevallen objecten.
  • Gebruik bij voorkeur het standaard-objectief of een groothoek-objectief om een zo groot mogelijk gedeelte van de hemel te kunnen zien, maar hier kan de creativiteit van de fotograaf anders bepalen.
  • Een object op de voorgrond kan de foto extra boeiend maken, bijvoorbeeld een auto, een huisje of een boom. Maar ook hier is de creativiteit van de fotograaf uiteraard bepalend.
  • Schakel autofocus uit, en stal handmatig scherp op oneindig. Houd er wel rekening mee, dat dit niet altijd de uiterste stand is van de scherpstelring. Probeer dit met daglicht altijd even van tevoren uit.
  • Stel de ISO-waarde in op 200 of 400 ISO, hogere waarden kunnen leiden tot foto’s met een te grove korrel.
  • Diafragma instellen op f2.8 – f5.6, in ieder geval niet op de grootste opening (kleinste getal). Dit om donkere hoeken van de foto te voorkomen.
  • Experimenteer met sluitertijden tussen de 10 – 50 seconden.
  • Bekijk altijd het resultaat op het scherm van het fototoestel, en pas zonodig de instellingen (voornamelijk de tijd) aan.